Bir dönemin en itibarlı mesleklerinin birçoğunun ismi bugün bile hatırlanmazken, can çekişen meslekler arasında demircilik de geliyor. Tamamen el becerisine dayalı olarak yürütülen meslek, Erzurum’da son günlerini yaşıyor.
//ÇEKİÇ SESLERİ KESİLDİ
Erzurum’daki Demirciler Çarşısı’nda 20 yıldır çekiç sallayan Ebubekir Özyurt isimli demirci, bir zamanlar demircilerin çekiç sesleriyle inleyen çarşıda, artık sessizliğin hüküm sürdüğünü söyledi. Teknolojinin gelişmesiyle birlikte demircilikte usta, kalfa, körükçü ve yan çekiççilerin yerini makinelerin almaya başladığını anlatan Özyurt, “Yavaş yavaş müşterisini kaybeden demirci ustaları olarak bizler, şimdi de işlerimizi kaybetme tehlikesi ile karşı karşıya kaldık.” dedi.
//DEMİRCİLİĞİN TARİHİ İTİBARI
Özyurt, demirciliğin eskiden çok itibarlı meslekler arasında yer aldığını hatırlatarak, küçük yaşlarda çırak olarak başladığı demircilik mesleğini geliştirerek bu günlere geldiğini ifade etti.
Özyurt, “Bir zamanların gözde mesleği olan demircilikte şimdilerde sadece karınlarını doyurabilecek kadar iş yapabiliyoruz. Tırmık, karasaban, orak, kazma, çapa, at nalı, keser ve nal çivisi üretimi yapan demircilerin sayısı her geçen gün azalıyor. Meslekte insan gücünün yerini makineler aldı. Eskiden bu işte usta, kalfa, körükçü ve yan çekiççi olmak üzere çok sayıda kişi çalışırdı. Bu çarşıda bir zamanlar bulunan 40 ustanın yanında çalışanların aileleriyle birlikte en az 300 kişi ekmek yerdi. Şu anda 6 usta kaldı. 4 -5 kişi ile yaptığımız işi 2 kişi ile yapar olduk.” ifadelerini kullandı.
//USTALAR, ŞİMDİ ÇIRAK BULAMIYOR!
Demircide çalışıp usta olana Erzurum’da törenler düzenlenip, yemekler verildiğini hatırlatan Özyurt, şimdi geleceği olmayan bir meslek olduğu için çırak bile bulamaz hale geldiklerini dile getirdi. Yaşanan tüm olumsuzluklara rağmen baba mesleği olan demirciliği devam ettirmeye kararlı olduğunu dile getiren Ebubekir Özyurt, ocağın başında ter dökmeye, sabırla ve büyük bir aşkla çekiç sallamaya, yaptığı işe yüreğini katıp kazandığı helal paranın hakkını vermeye devam edeceğini ifade etti. Demirci ustası Ebubekir Özyurt, “Ben bu işin son temsilcilerinden birisiyim, benden sonra bu işi kimsenin yapmayacağını da biliyorum. Para kazanamıyoruz. Zaten kriz var. Biz bir mısmar ya da at nalı çıkarıncaya kadar, fabrikalar yüzlercesini nalburlara bırakmış oluyor.” şeklinde konuştu.
Erzurum’da demircilik mesleğinin kan kaybetmeye başlamasının, beraberinde farklı iş kollarını da olumsuz yönde etkilediğini anlatan Özyurt, “Bu işten oduncusu ekmek yerdi, körükçüsü ve marangozu ekmek yerdi. Ama durum öyle bir hal aldı ki, değil para kazanmaya, ayakta durmaya bile takatimiz kalmadı.” dedi.