Doğu Anadolu Bölgesi’nde her yıl bahar aylarında dağlardan toplanan ve birçok hastalığa şifa olduğu söylenen ışkın, bu yıl da pazarcı tezgâhlarındaki yerini aldı
Kilosu 10 TL’den satılan Işkın, her yıl nisan ve mayıs aylarında dağlardan toplanıyor. Vatandaşların yoğun ilgi gösterdiği Işkın, bazı yörelerde ışgın, ekşi ışgın, uçkun veya dağ muzu olarak da bilinir.
Işkın, ününü Amerika’ya kadar duyurmuş bir Anadolu sebzesidir. Anadolu’da yetişen tek ravent türüdür. Yapılan araştırmalara göre kanser hücrelerini yok ettiği ortaya konulmuştur. Atlanta Üniversitesinin yaptığı araştırmalar neticesinde Işkın kanser hastalığının yeni bir ilacı olarak nitelendirilmeye başlanmıştır.
Yalnızca kanser hastalığı değil birçok hastalığın tedavisinde kullanılan ve kuzukulağıgiller familyasına bağlı olan Işkın otunun boyu 40 santimetre ile 150 santimetre arasında değişmektedir. Sarımsı ve beyazımsı çiçekleri vardır. Yaprakları ise fil kulağına benzer ve zehirli olduğu bilinir. Meyve kısmı kırmızımsı ve kahverengimsi bir renktedir.
Işkın içerisinde bulunan polifenol maddesi sayesinde kanser hücrelerinin gelişimini engeller. Bol miktarda C vitamini barındırır. Aynı zamanda A, B1, B2, E, ve K vitaminleri bakımından da zengindir. Taze Işkın tüketimi mide bulantısını geçirir. Hazmı kolaylaştırır ve mideyi rahatlatır. Işkın vücuda zindelik ve direnç sağlar. Hamilelikte oluşan lekeleri giderici özelliğe sahiptir. Grip ve ateşli hastalıklara karşı tedavi edicidir. Yorgunluk, uykusuzluk ve strese karşı kullanımı mevcuttur.
Işkın başta Erzincan olmak üzere Erzurum, Malatya, Sivas, Bingöl, Bitlis, Elazığ, Muş, Hakkâri, Van ve Tunceli çevresinde bol bol yetişmektedir. Hafif ekşimsi kiviyi anımsatan bir tadı vardır. Hoş bir kokuya sahip olan çiçekleri bazı içeceklerin yapım aşamasında kullanılır. Toprakta yetişen bu bitkinin kök ve gövde kısmı tüketmeye uygundur. Yaprakları içerisinde osalik asit bulundurur. Zehirleyici olabilmektedir, kesinlikle tüketilmemelidir. Işkın sebzesi ile zeytinyağlı ve yumurtalı yemeklerde yapılıyor. Ayrıca reçeli de özellikle Doğu Anadolu bölgesinde çokça tüketilen ve sevilen bir reçel çeşididir.