“Bu dava, memleket davası, gençlik davasıdır. Bizi kurtaracak milli bir mücadeledir”.

                                                                                                                  Dr. Fazıl KÜÇÜK

            Türkiye, son dönemde dozunu her geçen gün arttıran çok yönlü saldırılara uğruyor. Tek bir merkezden düğmeye basılarak sürdürülmesini anlıyoruz. Bu saldırılara karşın, verilmesi gereken yanıtın doyurucu olarak verildiği konusunda ciddi kuşkuların olduğu genel bir kanıdır.

Avrupa Parlamentosu’nun 10 Şubat 2010 gününde yayımladığı Türkiye İlerle – me Raporu, bilinen öğeleri içeriyor. İsteklerinin yerine getirilmesi için de ilk kez ‘derhal’ sözcüğünü eklediler. Bu sözcüğü eklemiş olmaları bile ne kadar kör olduklarının bir göstergesidir. Bu durum karşısında “emredersiniz, baş üstüne ve derhal ayakaltına” demek gerekiyor mu ne…

Yayınlanan bu bildiriyi yanlış okumaya gerek olmadığını düşünüyoruz. 1915 yılında Çanakkale’yi geçebilselerdi günümüzde bu konularla uğraşıyor olmayacaktık. Saldırılarının temelinde ise bu olgu yatmaktadır. Bu olgu adeta paranoyaya dönüşmüştür. Kuyruk acılarının ötesinde emperyal çıkarlarının yattığını da söylemek olasıdır. O günün koşullarında Türklerin bükemedikleri bileklerini bükmek istiyorlar mı ne…

19 Şubat 1959, Kıbrıs Cumhuriyeti’nin kuruluş anlaşmalarının imzalandığı gündür. Aradan 51 yıl geçtikten sonra Rumlar yeni bir oyunla karışık tuzakla saldırıya geçtiler. Kuruluş anlaşmalarının yaşamsal önemdeki Garanti ve İttifak Anlaşmalarını yok saydıklarını ilan ettiler.

Rum Temsilciler Meclisi, yayınladığı bildiride, “AB’ne üye bir devlet olan ‘Birleşik Kıbrıs Cumhuriyeti’nde garantilerle garantörlük düşünülemez” vurgusunu yapıyorlar. Şimdi doğru oturup doğruları konuşmak ve düşünmek gerekiyor. Yürütülmekte olan geniş içerikli çözüm süreci dinamitlenmiştir. Bunun ötesinde de Rumlar kesin olarak çözümden yana olmadıklarını bir kez daha ortalık yere bırakmış oluyorlar…

Rum basın haberlerine göre, bildirinin yayınlanması öncesinde görüşmeci başlarının konuyu telefonla görüştükleri bildiriliyor. Görüşmenin gergin geçtiğini de kabul edebiliriz. Görüşme konusunda da Rum milletvekillerinin bilgilendirildiği kaydediliyor.

“Kıbrıs sorununun çözülmesi durumunda hiçbir şekilde garantörlük ve müdahale haklarının kabul edilemeyeceği” oy birliği ile onaylandı. Ortalık yere çıkan bu sonuca göre kimin çözümden yana kimin çözüm istemediği bir kez daha uluslararası toplumun önüne konmuştur.

Karşı tarafın çözümden yana olmadığı bir kez daha kanıtlandığına göre, görüşmelerden çekilmek gerekiyor mu ne…

Çözüm konusunda kritik bir eşiğe gelindiğine göre, TBMM’nin duruma el koyması gerekmektedir. Her türlü kısır tartışmayı bir köşeye bırakarak yeni bir karara imza atılmalıdır.

Benzeri bir bildirinin veya duruşun Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti Cumhuriyet Meclisi’nin de yapması zorunludur. Yayınlanacak olan bildiriler sonrasında kör olmuş olan gözler belki de açılmış olacaktır. Uzun bir süreden sonra Cumhuriyet Meclisinin geçtiğimiz günlerde aldığı kararı önümüzdeki hafta değerlendireceğiz.

Üçüncü kuşaktan olan Yunanlı siyasetçilerden Venizelos, parlamentoda yaptığı konuşmasında, Türkiye ile Yunanistan arasında geniş çaplı bir savaşın olamayacağının vurgusunu yapıyordu. Ege’de yaşanacak olan ufak tefek çatışmaların genişlemeyeceğinin de altını çiziyordu. Ege’deki sorunların AB tarafından çözülmesi gerektiğini belirtiyordu. “Bu nedenle savunma harcamalarının önümüzdeki 2011 yılından itibaren azaltılması gerekmektedir” diye konuşuyordu.

AB tarafından kapı önüne terk edilen Yunanistan ekonomisinin üç ay gibi bir sürede düzelmesi beklenmiyor. Papandreu bu gerçeği gördüğünden olacak Almanya’nın inisiyatifi ele almasını istiyordu. Krizde olan ülkelere Almanya’nın destek vermesi, yeni bir Alman hegemonyası olacak mı ne…

AB diyerek yola çıkılırken Almanya’nın bu gücünün kırılması ve yeni model Germen İmparatorluğu’na gidecek olan tüm yolların tıkanması amaçlanıyordu. Şimdilerde başlatılmış olan tartışmalar bu yolun aralanmakta olduğu noktasındadır. Yunanistan örneği bir temel gösterge olmaktadır. AB’ne girenlerin bin pişman olduğu noktada bulunuyoruz. Girmek isteyenlerinde bin kez pişman olmamak için iyice düşünmeleri gerekiyor mu ne…

Bir başka ilginç gelişme ise Almanya’da yapılan bir araştırmanın sonuçlarıdır. Buna göre Almanların %53’ü Yunanistan’ın Euro bölgesinden çıkarılması gerektiği yönünde görüş bildirdiler. De Telegraaf gazetesi de Hollanda’da yaptığı araştırmada bu oran %92’ye çıkıyor. Önümüzde uzun soluklu bir dönemin olduğunu düşünüyoruz. Bu nedenle sağduyulu bir tavır ortaya koymak gerekmektedir…

SEVGİ ile kalınız…