İLÇELERARASI FARK
DPT ilçeler sosyo ekonomik gelişme performansı verilerine göre, Erzurum ilçelerinin büyük bir bölümü, refah düzeyinden oldukça yoksun. Oltu, Horasan, Pasinler, Aşkale, Hınıs, Aziziye, İspir ve Uzundere ilçeleri diğer yerleşim alanlarından daha iyi şartlar içerirken, kalan ilçelerin hepsi gelişme sorunu içinde bulunan 4. gurupta yer alıyor.
KALKINMIŞLIK FARKI DERİNLEŞİYOR
Yeşil kart verileri de ilçeler arası kalkınmışlık farkının gün geçtikçe derinleştiğini ortaya koyuyor. Tarım ve ticaret sektörünün canlı olduğu, gelişme kabiliyeti gösterdiği ilçelerde yeşil kartlı sayısı düşüş kaydederken, Çat, Tekman, Karayazı, Hınıs, Horasan, Pazaryolu ve Şenkaya ilçelerinde artış gözleniyor.
SANAYİSİ OLAN İLÇE YOK
Aşkale dışında sanayi sektörüne ait yatırım barındırmayan diğer ilçelerde tarım sektörü ise genel bir durgunluk seyri izliyor. Oltu, Şenkaya, Aşkale ilçelerindeki kömür işletmeleri, bulundukları alanlarda sanayi yatırımı olarak belirse de, istihdama katkıları oldukça düşük. Orman varlığına sahip ilçelerde ise ağaca dayalı sanayi yok. Küçük sanayi sitesi barındıran ilçe sayısı ise ikiyi geçmiyor.
TARIMSAL SANAYİYE İHTİYAÇ VAR
Tarım sektörü, il için öncelik gösterse de, hayvancılık ve tarla tarımının yapıldığı ilçelerde, tarıma dayalı sanayi gelişmediği ve bu alanda sanayi yatırımı bulunmadığı için istihdam alanları oluşturulamıyor. İlçelerin tarım yapılan alanlarının hemen hiçbirinde tarımsal aile işletmesi yok. Hayvancılık ve tarla tarımı sadece aile ihtiyaçlarına yönelik olarak gerçekleştiriliyor.
DATÜBB’ÜN ÇABASI
Organik tarım, ilçeler için yeni bir ekonomik yönelim umudu olmasına rağmen, bu tarım alanında ilçelerde yoğunlaşan işleme tesislerinin bulunmaması, organik tarımda katma değer oranının yükselmesini engelliyor. Organik tarım ürünleri aracılara pazarlanıyor. DATÜBB dışında organik tarım organizasyonu yönetecek, ortak bir girişim yok. Bu durum, Narman, Pazaryolu, Oltu, Olur, Tortum, İspir, Uzundere ağırlıklı olmak üzere organik tarımın yoğunlaştığı alanlarda çerçevesi belirlenmiş bir ekonomik adres oluşumunun gerçekleştirilememesine neden oluyor.
İLÇELERİN KALKINMA YOL HARİTASI
Erzurum’da global biçimde bir ekonomik yapılanma ve yol haritası yok. KOBİ boyutlu işletmelerin tamamına yakını merkezde konuşlanmış durumda. Ekonomik yapılanmanın merkezden çevreye doğru yönelmesi, ile yakın ilçelerle uzak ilçeler arasında gelişmişlik farkı doğuruyor. Sanayi yapılanmasında merkez ağırlıklı eğilim, uzak ilçelerde göçü tetikliyor.
ÖRNEK ALINACAK İLLER
Anadolu Kaplanları olarak adlandırılan, Denizli, Uşak, Niğde, Karaman, Kilis, Gaziantep, Çorum, Kahramanmaraş illerinde sanayi tesisleri ilçelere dağınık durumda bulunuyor. Bu illerin sanayi yapısında ilçeler söz sahibi. Haliyle göç olgusu tersine bir durum gösteriyor. Erzurum’da ise OSB ve Sanayi siteleri merkezde. İlçelerde ise sanayi adına hiçbir gelişme yok.
DOSİAD’IN GÖRÜŞÜ
Doğu Anadolu Sanayici ve İşadamları Derneği Başkanvekili Yusuf Kocabeyoğlu, Erzurum’un kalkınma sorununun çözüme kavuşturulmasının, ancak ilçelerin kalkındırılmasıyla mümkün olduğunu, ilçelerdeki ekonomik değer ve potansiyelin katma değer üretir hale getirilmesiyle, bir kalkınma sürecinin başlatılabileceğini belirtiyor.
TEŞVİK YATIRIMLARI VE İLÇELER
Erzurum’da göç olgusu üzerine bir değerlendirme yapan DOSİAD Başkanvekili Kocabeyoğlu, yeni teşvik düzenlemesi kapsamında yatırım alanları belirlenirken ilçelere ağırlık verilmesi gerektiğini ifade ediyor. Kocabeyoğlu, göçün önlenebilmesi için teşvikli yatırımların ilçe bazlı olması gerektiğini, bunun yapılmaması halinde kırsal kesimdeki göçün durdurulamayacağını ve tarım sektöründe ivme kaybının süreciğini vurguluyor.