Cumhuriyet Başsavcısı Ramazan Apaçık, Osmaniye'den 2011 yılının ilkbaharında Erzurum'a gelmişti.
Meslektaşlarla 'Hoş geldiniz'e gittiğimizde içten, samimi, cana yakın tavrı ile etkilemişti bizi.
Hem kendine hem de bizlere güvenen Ramazan bey, şeffaf yönetimi ile Erzurum’da başarılı çalışmalara imza attı.
Sayılı günler, aylar, yıllar çabuk geçti.
Bize göre sürpriz, ona göre normal bir kararla Apaçık'ın tayini şimdi de Kahramanmaraş'a çıktı.

KAMUOYUNUN DOĞRU BİLGİ ALMASI İÇİN BASINI DESTEKLEDİ
Erzurum'da çok başarılı olan ve her kesimle adeta bütünleşen Ramazan Apaçık döneminde 'basın' mensuplarının önüne hiçbir konuda barikatlar kurulmadı.
Görevi kamuoyunu doğru haberlerle aydınlatmak olan medya mensuplarına Adliye Sarayının kapısını açmakla kalmadı, bir de 'basın odası' tahsis etti.
Biz de onu bu pozitif yaklaşımından dolayı hiç pişman etmedik.
Her fırsatta arkadaşlarımızla iletişim kurarak ve kolaylık sağlayarak, gönülleri fethetti.
Öylesine olumlu bir tablo ortaya çıktı ki, ilk başlarda 'ürkek' davranan bizim Adliye muhabirimiz Hümeyra Pardeli, şimdilerde Adliye'den çıkmaz oldu.
Ramazan bey medyaya olumlu yaklaşımı ve tavrından dolayı gönüllerimizde hep yaşayacak.

VİRANELERİN MİMARI
Bir zamanlar MİT'e ait Paşalar Caddesi üzerindeki boşaltılan lojmanlar vardı.
Bilmem hatırlar mısınız?
Tarihi binanın kapı, cam, pencereleri kırılınca serserilere mekan olmuştu.
Kötü niyetle kişiler tarafından kullanıldığı için mahalle halkının başına dert olan o binayı bir de şimdi görün.
Bakanlıktan alınan 600 bin lira ödenekle o virane büyük bir onarımdan geçirildi.
Şimdi Erzurum Denetimli Serbestlik ve Yardım Merkezi oldu.
Her halde bu önemli değişimin mimarını merak ediyorsunuzdur.
Açıklayalım, Başsavcı Ramazan Apaçık.

TERK EDİLEN YEŞİL BELDE
‘Örnek insan’ Cumhuriyet Başsavcısı Ramazan Apaçık'ın başka kentlerde değil sadece Erzurum’da yaşama geçirdiği projeleri burada sıralamaya kalksak belki sayfalar yetmeyebilir.
Tümünün yerine biz sadece Dumlu mucizesini anlatalım, tanımayanlar için de yeterli olur sanırım.
Bir belde düşünün, binlerce asker, astsubay ve subayın bulunduğu Tümen Komutanlığı göç ediyor.
Bu ciddi darbe yetmezmiş gibi bir de kırk yıllık Dumlu Belediyesinin kapısına kilit vuruluyor.
‘29’uncu Tümen yok, Dumlu Belediyesi yok’ artık orada hayat olur mu?
O güzelim yeşil Dumlu beldesi, Yakutiye'nin bir mahallesi olarak adeta 'yoğun bakımlık' oluyor.
Bir süre sonra da devam eden göçlerle ‘can’ çekişiyor.

DUMLU'YA CAN VEREN PROJE
Hani, Nasrettin Hoca, komşusuna sorar:
-Un var mı?
- Var...
- Şeker var mı?
- Var...
- Yağ var mı?
- Var...
- Peki niye helva yapmıyorsunuz?
Başsavcı Apaçık ne yapıyor?
Askeriyenin yerleri talan edilmeden Adalet Bakanlığına aktarıyor.
Tümenin gidişi, belediyenin kapatılması ile büyük göçün yaşandığı Dumlu'ya yeniden 'can suyu' vermeye başlıyor.
Beldede Açık Ceza İnfaz Kurumunu kuruyor.
Bir de açık cezaevi bünyesinde engelli çocuklar için 'atlı terapi' merkezi oluşturmak için kolları sıvıyor.

TÜRKİYE'DE BİR İLKİ GERÇEKLEŞTİRDİ
Ramazan Apaçık bu mucizeyi nasıl gerçekleştiriyor:
Atatürk Üniversitesinin çiftliğindeki Midilli atlarla Emniyet Müdürlüğünün atlı polis memurlarını Dumlu terapi merkezinde buluşturarak…
Duvarları çizgi film karakterleri ile süslenen merkezde binicilik kıyafetleri giydirilen çocuklar, infaz koruma memurları tarafından Midilli atlara bindirilerek gezdirilir.
Müsteşar Birol Erdem'in desteklediği örnek atlı terapi merkezi projesi, 'Türkiye'de bir ilktir.'
Şimdi Adalet Bakanlığına ait atlı terapi merkezinde 300'e yakın engelli çocuk tedavi görüyor.

ENGELLİLERİN MUTLULUĞU O’NA YETİYOR
Engelli çocukların tedavisine bir nebze de olsa katkıda bulunmak, çocukları ve ailelerini sevinç içinde görmek Ramazan beyi mutlu eder.
Dumlu halkının ettiği duaları da unutmamak gerek.
Veda mesajında gönül rahatlığı ile "Erzurum'da güzel hizmetler yaptık" diyen Ramazan Apaçık'ın ismi Dumlu'daki o muhteşem atlı terapi merkezine verilmeli.
Bu vesileyle Hakim Figen Apaçık ve eşi Başsavcı Ramazan Apaçık'a Erzurum’a, dolayısıyla ülkeye önemli hizmetlerinden dolayı hem teşekkür ediyor hem de mutluluklar diliyoruz.