Yakutiye Müftülüğü yüce Rasül’ün kutlu doğumuna istinaden bir etkinlik düzenliyor... Etkinliğin bir parçası da, etli pilav ziyafeti...
Katılımcı herkese ikram düşünülüyor...
Maksat karın doyurmak değil; Allah Rasülü aşkına ikram...
Güzel bir düşünce...
Lakin sonuçları hiç de güzel olmadı...
Bütün ulusal TV’lere haber olduk...
“Erzurum’dan ibretlik manzaralar” serlevhalı haber görüntüleri utandırdı, kızdırdı; hatta hatta tiksindirdi...
Kadın, erkek çocuk ayrımı yapmaksızın adeta kıtlıktan çıkmış bir topluluk küçük bir tabak pilav için nasıl da saldırıyorlar...
Aman yarabbi, aman yarabbi...
Bir Erzurumlu olarak çok utandım...
Çok!
O yüce insan ki...
Ölçülü olmayı...
İffet, izzet, merhamet, sadakat gibi yüksek değerleri öğütlüyor...
Hele karın doyurmak için utanmazlık O’nunla beraber hayatın dışına atılmışken...
Vah ki vah...
Sizden O’na ümmet...
Aslında bu görüntü Erzurum’un kültür kodlarında da yok...
Dadaş tarifinde “aç gezip dik gezmek” diye bir kabul var...
Yani o görüntülerle taban tabana zıt bir yaklaşım...
O halde...
Şöyle bir hükme varabilir miyiz?
Bir çanak pilav için aymazlık yapanlar kesinlikle dadaş değildi...
Ya da...
Göçüp giden hakiki dadaşların torunları başkalaşım geçirmişler... Edepsizliği baş köşelerine buyur etmişler...
Öyle ya da böyle farketmez...
Bu tarzın sahipleri için en net hüküm şudur: sizden O’na ümmet olmaz!
Çünkü siz utanma nedir bilmeyen şaklabanlarsınız., Yazıklar olsun size... Yuh olsun!