Sözümüzdür, ‘Gülü seven dikenine katlanır’..

Hayatı seven badiresini çeker.

Alman filozof Nietzsche’ye göre, ‘Denizleri seviyorsan, dalgaları da seveceksin’.

Ya da, ‘Uçmayı biliyorsan, düşmeyi de bileceksin..’

Ya da, ‘Korkarak yaşıyorsan, yalnızca hayatı seyredeceksin..’

Hayatın özü bu.

Korona tasallutunda olduğumuz şu günlerde aslında sorgulamamız gereken bu.

Sual: Hayatı seviyor muyuz?

Sual: Hayatı seviyorsak çilesine katlanmaya hazır mıyız?

Sual: Değer mi?

**

Koronanın bizi evlerimize mecbur ettiği bu dönemde, aslında üzerinde tefekkür etmemiz gereken çok şey var.

Ölümü kapıda hissedip kendimizi sigaya çekmek.

Sonra ömrümce ne yaptım, hayatı nerede sarf ettim ve kalırsam..

Kimin gönlünü yıktım?

Üç günlük dünya için nelere tenezzülüm oldu?

Sormak lazım nefsimize..

Kendimize..

Ve tabi:

Net kayıt: ‘Değer mi, değer miydi?

**

Bizim yıllarca bir dinsiz olarak bildiğimiz, aslında İslam Dini hakkında hakkı teslim eden ve ‘Fikriyat’ta kaydedildiği üzere, ‘19’uncu yüzyıl çağdaş kültürünün İslam Kültürünün yanında son derece yoksul ve geç kalmış olduğuna vurgu yapan bir filozof Nietzsche.

Hayata dair ilgi çekici tespitleri var.

Paylaşmak istedim sizlerle.

‘Ya çare sizsiniz, ya da çaresizsiniz’ diyor bir şiirinde.

Ve ekliyor:

‘Gidene kal demeyeceksin

Gidene kal demek zavallılara

Kalana git demek terbiyesizlere

Dönmeyene dön demek acizlere

Hak edene git demek asillere yakışır

**

Kimseye hak ettiğinden fazla değer verme,

Yoksa değersiz olan hep sen olursun

Düşün,

Kim üzebilir seni senden başka

Kim doldurabilir içindeki boşluğu, sen istemezsen

Kim mutlu edebilir seni, sen hazır değilsen

Kim yıkar, yıpratır, sen izin vermezsen

Kim sever seni, sen kendini sevmezsen..

Her şey sende başlar..biter.

Yeter ki yürekli ol tüketme

Tüketme içindeki yaşama sevgisini

Ya çare sizsiniz, ya da çaresizsiniz

**

Öyle bir hayat yaşadım ki,

Cenneti de gördüm, cehennemi de

Öyle bir aşk yaşadım ki;

Tutkuyu da gördüm, pes etmeyi de

Bazıları seyrederken hayatı en önden

Kendimi bir sahnede buldum oynadım.

Öyle bir rol vermişlerdi ki;

Okudum, okudum anlamadım.

Kendi kendime konuştum bazen evimde

Hem kızdım, hem güldüm halime

Sonra dedim ki; söz ver kendine

Denizleri seviyorsan, dalgaları da seveceksin

Sevilmek istiyorsan, önce sevmeyi bileceksin

Uçmayı biliyorsan, düşmeyi de bileceksin

Korkarak yaşıyorsan, yalnızca hayatı seyredeceksin..

Ya çare sizsiniz, ya da çaresizsiniz..’

Aslında Yahya Kemal’den ve Sessiz Gemisinden  bahsedip,

‘Artık demir almak günü gelmişse zamandan’ kaydıyla,

‘Bir çok gidenin her biri memnun ki yerinden.
Bir çok seneler geçti; dönen yok seferinden’ diyecektim ya..

Neyse..

Başka sefere..