Erzurum’da siyasetin çok değişik bir algısı vardır..

Yöneten iş başında iken, yahut siyasetçi iktidarda iken baş tacıdır..

Serzenişler, eleştiriler olsa da, övgüler hep onun içindir..

Ancak..

Seçilemeyen siyasetçi, görevinden ayrılan yönetici bir anda unutulur..

Önce iyilikleri, güzellikleri ve icraatleri..

Sonra hatıraları..

Dahasında yüzü ve ismi..

Gittiniz mi yüreklerden de inersiniz, dillerden de düşersiniz..

Yetkiliyken her şey olan siyasetçiler, bir anda hiç bir şey yapmamış oluverir..

Hiç bir şey..

Hataları, kusurları, veballeri çıkar orta yere..

Hafıza-yı Erzurum’dan silinip gider..

İnanmıyor musunuz?

Sorun etrafınızdakilere..

Eski vekilleri, belediye başkanlarını, bakanları..

Kamu yöneticilerini…

Bakın kaç kişi hayırla yad edecek ya da hatırlayacak..

Kaç kişi..

Test edin ve görün..

Bakmayın eski kışların yaşanmadığına Erzurum’da..

Bakmayın..

Vefa, sadakat ve hayırla anmanın buz tuttuğu şehir olmuştur şimdilerde..

Kral öldü..

Yaşasın Yeni kral diyenlerin şehri..

…

Hiç mi bir iyi iş yapmaz eski vekiller, belediye başkanları hiç mi..

Hadi bir ikisini hesaptan çıkarın da hepsi mi yalnız saltanat etti gitti..

Hizmet üretmedi..

İyi bir tek iş yapmadı..

Hepsi mi..

Sorun etrafınızdakilere ve cevabı dinleyin..

Ve ister gülün, ister ağlayın, ister inleyin..

Ancak sakın ha sakın..

Bu vefasızlığa gönül vermeyin…

 ***

Haçiko’yu seyrettiniz mi?

“Her gün evinden en yakındaki tren istasyonu olan Tokyo'daki Shibuya İstasyonu'na kadar ve gene istasyondan evine kadar sahibi Prof.Ueno'ya eşlik edip,onu uğurlayan ve karşılayan;Ueno vefat ettikten sonra da istasyonda kendisinin dönüşünü beklemeye devam eden ve şimdi Shibuya İstasyonu'nun önünde bakır bir heykeli bulunan sadık köpek Haçiko'nun gerçek hikayesinden esinlenen bir yapıt.Sahibini özlemle beklemekten vazgeçmeyen Haçi'nin bütün Japon vatandaşları duygulandırdığı meşhur bir eser”

Bir köpeğin sahibine sadakatini anlatıyor film.

Richard Gere’nin başrolünde oynadığı eser, ibretle dolu..

Haçiko bir Japon idolü..

Vefa ve sadakatin sembolü..

Olay gerçek.

!924-1934 yılları arasında yaşanmış.

Tren garında bulduğu yavru bir köpeği merhametiyle büyüten profesörle gördüğü iyiliğin karşılığını ölümüne unutmayan haçiko adlı bir köpeğin öyküsü..

Haçiko her gün sahibini tren garından işine uğurlar, akşamları da aynı yerde karşılar..

Bu yıllarca sürer..

Kar, kış, tipi, yağmur, bora dinlemez Haçiko..

Kendisini kimsesizlikten kurtarıp, besleyip büyüten Japon bilim adamına bağlılığını gösterir.

Bir gün, sabah uğurladığı sahibinin dönmediğini görür Haçiko..

Trenin gelmesini, sahibinin kokusunu duymayı bekler Haçiko..

Tam on yıl..

Tam 36 bin 500 gün..

Her sabah gara gider ve her akşam sahibini bekler..

Orada ölür Haçiko..

Sahibini beklerken..

Bir Japon efsanesi olur Haçiko..

Japonlar, sadakati temsil eden bu köpeğin heykelini dikerler tren garına..

Kaide altına da öyküsünü yazarlar..

Kime..

Ders alanlara..

Bakanlara değil görenlere..

***

Ha Erzurum mu?

Birbirini gor ba gor etmekte yarışanların şehri olmaya doğru giden Erzurum mu?

Sekmen’in yerinde olsam, Erzurum’da bir semtin adını vefa, bir diğerinin adını da sadakat koyardım..

Bakıp da hatırlamak, ya da bunlar nedir diye meraklanmak için..

Sadakat ve vefada yarışanlara selam ile…