Bakara suresi 271’inci ayette, ‘Sadakaları açık olarak verirseniz bu ne güzel! Şayet onu yoksullara verirken gizlerseniz bu sizin için daha da hayırlıdır ve sizin bir kısım günahlarınıza kefâret olur. Allah yaptıklarınızdan haberdardır. ‘ buyuruyor Cenabı Hak.

Allahü teâlâ Kur’ân-ı Bakara Suresi 264’üncü ayetinde, meâlen; “Ey îmân edenler, sadakalarınızı, insanlara gösteriş için malını harcayan, Allaha ve âhıret gününe inanmayan kimse gibi, başa kakmak ve eziyet etmek sûretiyle boşa çıkarmayın...” emrini veriyor.

Yani ‘sağ elin verdiğini sol el görmeyecek, bilmeyecek’.

Biz, eli darda olanlar herhangi bir tür yardımı alırken utandırılmasın diye sadaka taşlarını icad eden ecdadın torunlarıyız.

Ecdadın İslam Dini hükümlerine uymada gösterdiği bir titizlik bu.

Camilerde yaptığı paylaşımını kimse görmesin diye zarfa koyup sadaka taşı altına bırakan bir ecdat.

Ve ondan ihtiyacı kadarını alıp gerisini bırakan insanlar.

Yüksek bir terbiye..

Eşsiz bir Müslüman şuuru.

**

Altını çizelim.

Depremzede kardeşlerimizi yoksul, ya da muhtaç olarak görmek islam edebini bilmemek demek.

O yüzden onlara verilen destek yardım değil, sadaka değil..

Sadece paylaşma, sadece dayanışma.

Çünkü kardeşliğin gereği bu.

Kardeşin kardeşe yaptığının reklamı olmaz, ilanı olmaz.

Vazifedir.

Hatta bir ibadet kaydındaki gibi önemli, dini bir vecibe.

Ötesi ve dahası yok.

**

Devlet ayrıdır

Kurum ve Kuruluşları, AFAD, Kızılay ve Belediyeler ayrıdır. SYDV’ler ayrıdır.

Bu teşekküllerin desteği elbette topluma bir inşirah hali gelsin, güven olgusu oluşsun diye aşikar olmalıdır.

Devletin varlığını göstermesi mutlak gerekli.

Ama şahsi olanlar öyle değil.

Kişisel yardımlar gizli ve edepli olmak zorunda.

İnanıyorsanız bu işin gereği bu..

Ötesi ve dahası yok..

**

Allah muhafaza..

Bu musibet, felaket her birimizin başına gelebilir.

Gece zengin uyuyup, sabah yoksul kalkmak mümkün.

Bir anda evini, işini, malını, eşini, evladını yitiren kardeşlerimizin durumu yüreklerimizi yakıyor.

Şükürler olsun ki, devletimiz onların imdadına yetişiyor, yaraları sarıyor.

Belediyelerimiz sahada.

Tüm kamu kuruluşlarımız seferber.

‘Allah devletimize zeval vermesin. ‘

**

Kişisel boyuta gelince.

Varlığı olanın darda olana el uzatması inancımızın gereği.

Rabbimizin verdiği müjdelere mazhar olmanın yolu dayanışmak.

Bakın sadaka demiyorum, yardım demiyorum.

Destek diyorum, dayanışma diyorum.

Çünkü inancımıza göre nimeti veren Allah’tır.

Vazifemiz ise bize verilen nimeti kardeşlerimizle bölüşmek, paylaşmaktır.

Yani ve elbette dayanışmada içinde ‘b’ harfinin özne oluşturduğu cümleler kurmamaktır, haberler yaptırmamaktır.

Çünkü bu mukaddes inançta ben yoktur, biz vardır.

Reklam yoktur, çıkar yoktur, hesap yoktur.

Yalnızca Hakkın rızası vardır.

Ve ötesi ve dahası yoktur.

**

Yıkım üzerinden, felaket üzerinden, acı üzerinden çıkar hesabı yapmak, nefsi öne çıkarmak ve ‘b’ ile başlayan zamirleri kullanmak yok bizim inancımızda.

Zenginlerimiz, şirket sahibi varlıklılarımız inanıyorlarsa İslamın bu terbiyesine uymak zorundadır.

Bu edebi göstermek durumundadır.

Unutulmasın ki bugün destek bekleyen kardeşlerimizin yerinde biz de olabilirdik.

Unutulmasın ki, destek sunduğumuz kardeşlerimizin de onuru, gururu ve haysiyeti vardır.

Onları rencide edecek her yaklaşım bizim mukaddes inancımızın dışındadır.

Yani yardım yoktur, yani sadaka yoktur.

Kardeşçe ve kardeşlerimizle paylaşmak vardır.

**

Bizi altı asır cihana hakim kılan sır, kardeşliktir.

Kardeşin kardeşle paylaşmasının ise ne hesabı olur, ne de reklamı.

Ayıptır’ı geçiniz.

Uzattığı eli göstermek vebaldir.

**

Ve devlet..

Hep diyoruz ya..

İla’yı kelimetullah için devlet ebed müddet

Devletimiz her unsuruyla sahada.

Depremzede kardeşlerimizin, asrın afetine maruz kalan kardeşlerimizin yanında.

Duamız:

‘Allah devletimize zeval vermesin’

Amin, amin, amin..