Hemen hemen aynı medeniyetlerin merkezidir bu iki il..

Soğuk havalarıyla meşhurdurlar.

Onlar yiğido derler delikanlılarına biz dadaş..

Cumhuriyetin mayası bu iki ilde atılmıştır..

Önce Erzurum Kongresi, Sonra Sivas..

Elazığ, Erzincan gibi Sivas da Erzurum’a dair tarihsel motifler vardır..

İki ilin rengi ve iklimi aynıdır.. Tarihsel duruşları da..

Milli ve manevi hassasiyetleri yüksektir iki ilin de..

Son yıllarda Sivas, yaşama dair bütün alanlarda ciddi bir diriliş içinde..

Şehircilikte, kalkınma hızında bizi kat be kat geride bıraktı..

Siyasette marka isimler çıkardı bünyesinden..

Sportif alanda bir Sivasspor markası üretti bu şehir…

Ya biz…

Yarışa aynı çizgiden başladığımız bu ilin ardında kaldık..

Onlar, Türkiye’de sosyo ekonomik kalkınma noktasında bir “Sivas Modeli” oluşturdular.

Ya biz…

Değer üreten değil, değerlerini tüketen bir il olduk çıktık..

İki şehri bir kıyaslayın durumumuzu anlamak için..

İçanadolu ve Doğu Anadolu’nun ilk şeker Fabrikası Erzurum’da açılmış..

İlk çimento fabrikası burada kurulmuş..

Atatürk Üniversitesi Anadolu’nun ilk üniversitesidir..

Türk siyasetinde ilk marka isimler arasında Erzurumlular vardır..

Ya bugün…

Sivas Cumhuriyet  Üniversitesi’ne bizden tam 17 yıl sonra 1974 yılında kavuşmuş..

Kent anadolu’da özel sektör yatırım yoğunluğunda ilk beş içinde..

GSYMH payı bizim çok üstümüzde..

Siyasette, sanatta fark atmışlar..

Eğitim’de ÖSS ve OKS sonuçlarına bir bakın..

Aramızdaki uçurumu gözleyeceksiniz..

Kimse romantizme kapılıp, “Erzurum sahipsiz” demesin..

Böyle bir tespitin durumla alakası yok..

Hükümetlerin iki ile de yaklaşımları hep aynı olmuş..

Böylesi bir farkın oluşmasına sebep nedir, diye sorun kendinize..

Cevabı açık ve bellidir..Erzurumluluk noktasındaki samimiyetsizliğimiz ve birbirimize olan sevgi ve bağlılığımızın azalmasıdır cevap..

Birbirimizi çekemiyoruz..Bir diğerimizin öne geçmesini istemiyoruz..

Aslında, birbirimizi sevmiyoruz..

Yoksa böyle mi olur durum?

Ortada bir samimiyetsizlik var.

Gelelim Sivasspor ve Erzurumspor’a..

Erzurumspor 1968 yılında kurulmuş..

40’ıncı yılını idrak ediyor..

Sivasspor’un ise 38 yıllık geçmişi var..

Bizim de birinci lig serüvenimiz oldu, onların da..

Şimdi onlar nerede ve biz neredeyiz…

Sivaslıların anadolu’da gerçekleştirdikleri bu çıkış bir Türk olarak elbette bizi gururlandırıyor..

Ama Erzurum’un durumu da yüreğimizi burkuyor..

40 yıllık bir takım, 40’ıncı dönüm yılında başkan bulamıyor..

Futbolcular alacaklı..

Transfer dönemi öncesinde Erzurumspor yarınını göremiyor..

Sivasspor ise İntertoto’da Türkiye’yi temsil etmeye hazırlanıyor..

Bu kulübün borcu hemen hemen yok gibi..

Kentte beş taraftar derneği var.

İstanbul, Ankara ve Antalya’da da  Sivasspor taraftarlar derneği gayet etkin..

İstanbul’da yapılan bir dayanışma gecesinde onlarca milyon YTL yardım toplandı Sivasspor’a..

Bize bakın hele..Bize bakın..

Erzurumspor’un birinci lige çıkması için dönüm maçı olan Pendikspor deplasmanında maça kaç Erzurumlunun geldiğini araştırın..

Ya da Gaziosmanpaşaspor maçına..

Sivas’ı birinci lige çıkaran yönetim el üstünde.. Taraftarı, işadamı, sanayicisi ve esnafından destek yağıyor..

Bizi birinci lige çıkaran yönetime, bakışımızı anımsayın..

Yağdırılan iftiraları, bühtanları, karalamaları..

Neredeyse o günkü yönetimi, Erzurumspor’u birinci lige çıkardıkları için suçlu ilan edivermiştik..

Erzurumspor’un birinci lige çıkış dönemini hazırlayan Cimilli yönetimine teşekkür yerine yağdırılan sitemleri düşünün..

Onlar ilerlerken biz geriliyoruz…

Sonra 40’ıncı yıl kongresinde yönetime aday çıkmasını bekliyoruz..

Onda bile, taşın altına elimizi sokmak yerine, falan niye olmuyor, filan niye ortaya çıkmıyor suçlamasına yöneliyoruz..

Erzurumspor gerçeği, bir Erzurum gerçeğidir..

Hadi Vuraler dışında bu takımın başına, hangi Erzurumluyu getirebildik?

Kim öne çıktıysa, kimin adı gündeme geldiyse, ona bin bir türlü kulp takmadık mı?

Şimdi niye bu haldeyiz diyor, sızlanıyoruz…

Suçlu, mesul biziz aslında..

Erzurum kumaşını üstümüzde taşıyamıyoruz doğrusu..

Birkaç beden büyük geliyor inanın..

İçini dolduramıyoruz ne kalkınmada ne sanatta, ne sporda…

Geriye sadece bir ah, birde vah etmek kalıyor bize..

Birde Sivas öyküsünü iyi okumak ve ders almak…

Katılır mısınız?