Bazı günler vardır o günlerde o güne konu olan şey enine boyuna tartışılır. Örneğin avukatlar günü, hekimler günü öğretmenler günü gibi bu günlerde o mesleklerin sorunları, olması gerekenler tartışılır veya tartışılmaz, öğretmenler gününde olduğu gibi sadece öğretmene ne hediye alacağız diye düşünülür gider.

            Ama öyle günlerde vardır ki sadece o gün değil her gün konuşulması gereken konuları içinde barındırır, örneğin çocuk günü, yaşlılar haftası gibi.

            Bir düşünün çocuklarımızı seviyor muyuz diye, hemen herkes çocuklarını her şeyden daha çok sevdiklerini söyleyeceklerdir muhtemelen de böyledir, böyledir ama gerçekten böyle midir, biz çocuklarımızı sevdiğimizi zannetmiş olmayalım.

            Çalışan anne babaları düşünün akşam evlerine yorgun argın geliyor çocuklar ile mi ilgilenecekler hemen ellerine bir tablet veya akıllı telefon veriyorlar çocuklar onlarla oynarken kendileri de dinleniyor, bu anne babaya göre çocukları için her şey yapıyorlar öyle ya kendi çocukluklarında görmedikleri ne varsa fazla fazla çocuklara alıyorlar tablet dersen var,akıllı telefon, bilgisayar, hele birde araba sürerken çocuklarını direksiyona kucaklarına oturttular mı çocukları için neler neler yapmış oluyorlar. Bu anne baba çocuğunu özel okula mı göndermiyor, giysi mi almıyor, en iyisini alıyor, çocuğunu en lüks okullarda okutuyor. Helal olsun demekten başka bir söz söylenemez değil mi?

            Gelin görün ki çocuklar Sizden tablet, akıllı telefon istemiyor ki en lüks okullara gönderip en pahalı elbiseleri almanızı istemiyorlar ki onların çok masum küçük bir istekleri var. Sizin sıcaklığınız ile ısınmak hepsi bu.

            Dünya da en çok suiistimale uğrayan onlar değil mi, tecavüzlere uğrayan, şiddete maruz kalan onlar değil mi? Bir parça çocuğa tecavüz eden büyük bir insan değil mi belki de anne veya baba bunlar. Bir parça çocuğa şiddet uygulayan büyük bir insan değil mi belki de anne veya baba bunlar. Bir parça çocuğun psikolojisini bozan büyükler değil mi? Büyükler sadece şiddetle, tecavüzle gelmiyorlar ki çocukların üzerlerine, büyükler, anormal filmleri ile, korku çizgi filmleri ile topuyla tüfeğiyle geliyorlar.

            Bu büyüklerde anne veya baba değil mi? Sözde çocukları hele kendi çocuklarını ölesiye seviyorlar değil mi?

            Sevsinler sizin anne babalığınızı.